Mijn eigen arsenaal is nog vrij beperkt, maar voor mezelf niet minder indrukwekkend 🙂
Yamaha PSR-150 Keyboard (niet meer in bezit)
Op dit keyboard is mijn muzikale amateur carrière begonnen. Ik weet het allemaal niet meer exact, maar ik denk dat ik rond 1994 ben begonnen met pianoles. Daarvoor heb ik twee jaar ‘muzikale vorming’ op een blokfluit gehad. Maar klasgenootjes Gerco en Douwe hadden thuis ook een keyboardje staan, wat ik veel interessanter vond dan zo’n stuk piepend hout in je mond.
Roland E-38 Keyboard
Toen ik een aantal jaar op pianoles zat en het toch allemaal wat serieuzere vormen begon aan te nemen, mocht ik van mijn ouders een nieuw keyboard uitzoeken. Destijds bij Muziekhuis Da Capo in Nietap was de keuze erg moeilijk: een Roland met een erg mooie klank en eenvoudig uiterlijk, of een Yamaha met allerlei toeters en bellen, honderden geluidjes, demo-songs en een flitsend LCD-schermpje. Voor mij was het vrij eenvoudig. De laatste!
Mijn ouders moesten betalen, dus besloten toch wat extra advies inwinnen. Dus hebben we een telefooncel opgezocht in Nietap (mobieltjes bestonden nog niet in het dagelijkse leven), daar met wat muntgeld (telefoonkaarten bestonden nog niet) mijn pianoleraar opgebeld. Hij gaf het advies om voor de klank te gaan, en daarom de Roland te kiezen. Ik in tranen, mijn ouders gelukkig toch de Roland aangeschaft, en naderhand ben ik toch erg blij met die beslissing. Je begrijpt pas later dat het om de klank en dynamiek gaat. So, don’t judge a keyboard by its cover!
Craftsman akoestische gitaar
Bij mijn pianoleraar in de lesruimte stond altijd een akoestische gitaar. Mijn leraar kon zelf niet spelen, en pianoles was al duur genoeg, dus gitaarles zat er niet in. Door de jaren heen bleef ik erg nieuwsgierig naar de gitaar. Op een sinterklaasviering bij mijn tante uit Ermelo kreeg een van de aanwezige kinderen een klein plastic speelgoedgitaartje. De rest van de middag/avond heb ik me toen vermaakt met het telkens opnieuw stemmen van dat ding. Niet dat ik er verstand van had, maar leuk vond ik het zeker.
Een aantal weken later mocht ik van mijn moeder een gitaar uitzoeken bij muziekwinkel Musicstore in Leeuwarden. Na wat advies ben ik naar huis gegaan met een eenvoudige akoestische lesgitaar van het merk Craftsman. De gitaar heeft jammergenoeg jarenlang enkel als decoratie van mijn kamer gediend. Ik had het veel te druk met andere zaken en gitaarspelen kost veel tijd, doet in het begin pijn, erg lastig allemaal. Nadat ik in oktober 2006 met mijn zus en moeder naar een optreden van de ‘Five Great Guitars’ ben geweest, is de gitaarpassie helemaal opgewarmd en ben ik volop guitartabs e.d. van internet gaan halen om mezelf wat gitaarspel aan te leren.
August Förster piano
In 2004 heb ik eindelijk een echte piano aangeschaft. Mijn pianoleraar raadde mij al wat langere tijd aan om wat beters aan te schaffen. Een Roland keyboardje is leuk voor een beginner, maar het klavier bevat maar 5 octaven, in tegenstelling tot een echt pianoklavier van ruim 7 octaven. De betere muziekstukken kon ik niet spelen, omdat gewoonweg mijn studieklaviertje te klein was. Na weken zoeken bij diverse muziekzaken kwam ik uiteindelijk weer bij Muziekhuis Da Capo in Nietap terecht waar onder andere deze prachtige August Förster piano stond. De klank was geweldig, de kast iets minder. Omdat de piano vanwege de beschadigde kast niet erg goed verkoopbaar was, kon ik hem voor een prikkie aanschaffen.
Casio CDP-100 digitale piano
In de kerstvakantie van 2007 begon de zoektocht naar een elektrische gitaar met versterker. Vele muziekzaken bezocht, veel geleerd, veel uitleg gehad. Wederom ook Muziekhuis Da Capo bezocht. Hier uitgebreid advies gehad over diverse modellen gitaren, van Ibanez tot Yamaha en van blues tot scheurende metal. Bij de wandeltocht terug naar de uitgang kwam ik bij de digitale piano’s langs. Ik wilde eigenlijk ook al een tijdje een digitale piano, voor de studie, want daarmee kan ik tot ’s avonds laat met de koptelefoon op doorstuderen; wel zo prettig voor partner / buren.
Na een aantal piano’s bespeeld te hebben viel mijn oog op de goedkoopste van het stel. Niet vanwege de prijs, niet zo zeer vanwege te klank, maar vooral vanwege het klavier. De aanslag was niet zo licht, plastic, goedkoop, maar lekker zwaar, als een piano, als mijn eigen Förster piano! Zo ga je shoppen voor een elektrieken gitaar, kom je thuis met een tweede piano 🙂
London City Spitfire II en Vox AD30VT-XL
Zoals in de tekst bij de Casio CDP-100 al te lezen is, ben ik in de kerstvakantie van 2007 fanatiek op zoek gegaan naar een leuke elektrische gitaar en versterker voor een beginner (ik). Na bijna alle gitaarfora op internet gelezen te hebben en alle muziekzaken van het noorden bezocht te hebben, heb ik uiteindelijk een London City Spitfire II gitaar gekocht bij muziekwinkel The Groove Factory in Drachten. Voor de uitvoer van de gitaarklanken moest er natuurlijk ook een versterker bij. Dit is een Vox AD30VT-XL geworden.
Enkele specs van mijn LC Spitfire II:
- Body: Elzen (Alder)
- Hals: Esdoorn (Maple)
- Toets: Palissander (Rosewood)
Update 2017
Eind 2017 heb ik mijn selectie muziekinstrumenten opnieuw van een flinke uitbreiding voorzien. In het TV-programma “Vrije Geluiden” van de VPRO zag ik een jazzpianist klassieke piano mengen met synthesizermuziek. Dit alles deed hij live, en hij mixte piano, synthesizer en elektronische drums door elkaar tot een virtuoos optreden.
De meneer in kwestie, Bill Laurence, blijkt een bekende in de jazz scene. Als medeoprichter en vast lid van de groep Snarky Puppy reist hij de hele wereld rond, maar recent is hij een wat expirimenteel solo-avontuur begonnen. Ik was verkocht. Via opnames op internet heb ik kunnen achterhalen welke instrumenten en componenten hij gebruikte voor deze compositie, en na het nodige vergelijkend warenonderzoek, heb ik zelf een aantal van die componenten ook aangeschaft.
Korg Minilogue – analoge synthesizer
Eén van de meest aanwezige componenten in het hiervoor beschreven optreden van Bill Laurence was de Korg Minilogue syntesizer. Hoewel voor een leek dit apparaat al gauw verward wordt met een standaard keyboard, is het doel van een synthesizer om synthetische, oftewel kunstmatige, geluiden samen te stellen. Een synthesizer heeft daarom niet net als een keyboard een scala aan instrumenten (piano, orgel, gitaar, violen, etc.), maar een heel scala aan knoppen om zelf geluiden te maken.
Voordelen van deze synthesizer ten opzichte van afgevallen alternatieven:
- Analoge geluidsproductie, hierdoor geen beperking van digitale samples
- Viervoudige polyfonie, veel alternatieven zijn monofoon
- Gunstige nieuwprijs (€ 529)
Korg KaossPad KP3+ – multi effect / sampler
In het hierboven genoemde optreden van Bill Laurence, gebruikt hij de KaossPad als “loop station”. De KaosPad is een multi-effect met touchscreenbediening. Je zet het apparaat achter een uitvoerkanaal, en voert het signaal door de KaossPad heen. Met het touchscreen kun je live één van de ca. 150 effecten door de stream heen mixen. Naast de effecten zit er ook een sampler is, waarmee je 2-16 tellen kunt opnemen, op 4 verschillende sporen. Deze kun je daarna onafhankelijk weer in- of uitschakelen.
Mackie MIX 8 – analoge mixer
Om de verschillende instrumenten aan te sluiten heb ik een 8-kanaals mixer van het bekende merk Mackie gekocht. Hierbij heb ik een uitgebreide afweging gemaakt tussen verschillende mixers van o.a. Yamaha, Mackie, Behringer, Alto Pro en Soundcraft. Ondat ik sowieso al een losse USB-audiointerface wilde aanschaffen verviel voor mij de noodzaak dat de mixer ook USB-verbinding had. Uiteindelijk heb ik vanwege de compleetheid en de robuuste bouwkwaliteit gekozen voor de 8-kanaals variant van Mackie. Hiermee heb ik voldoende connecties voor:
- Input 1+2: Microfoons, stereo pair incl. phantom power
- Input 3/4: Synthesizer (via KaossPad als loop station)
- Input 5/6: Keyboard
- Input Aux Return: USB-audiointerface
- Output CR Out: USB-interface
- Output Main Out: Studiomonitoren (stereo L/R)
- Output Phones: Koptelefoon
Steinberg UR22mkII – USB-audiointerface
Om opnames te kunnen maken van mijn (analoge) muziek heb ik gekozen voor deze 2×2 interface. Hoewel er ook mixers zijn met ingebouwde USB-audiointerface, heb ik bewust gekozen deze functionaliteit los aan te schaffen. Hierdoor ben ik op termijn schaalbaarder, en kan ik makkelijker componenten vervangen of uitbreiden. De output van een instrumenten (of meerdere via een mixer) sluit je aan op de inputs aan de voorkant. Met de outputs aan de achterkant kun je terug naar een mixer, of rechtstreeks naar een set studiomonitoren.
Deze interface heeft ook de beschikking over MIDI IN+OUT. Hierop heb ik mijn Casio CDP-100 digitale piano aangesloten. Op die manier kan ik deze heerlijk spelende toetsen gebruiken voor softwarematige (VST-)instrumenten binnen mijn software Cubase.
Yamaha HS7 – actieve studiomonitoren
Voor het afspelen van muziek, maar ook de live weergave van synthesizer e.a. geluiden, heb ik gekozen voor een set studiomonitoren van Yamaha. Ook hiervoor heb ik uitgebreide afwegingen gemaakt en heb ook diverse alternatieven live beluisterd in een aantal testopstellingen. Concurrenten waren hierbij setjes van o.a. JBL LSR, Pioneer, Presonus, Mackie (CR serie) en KRK Rokit. Het viel mij op dat de meeste sets hol, dof en verzopen klonken. De HS7 van Yamaha bleef bij verschillende muziekstijlen en volumes steeds erg plat en goed overeind. De keuze was gemaakt, en hun chique zwart/wit uiterlijk dit ook prima af.
