Dolf Jansen speelde gisteravond zijn voorstelling ‘Geen oudejaarsvoorstelling’ in Drachten, en ik was er bij met Marjan. Voor de voorstelling kwamen we oud collega’s Anne-Willem en Matthijs ook nog tegen. Dolf begon de avond al sterk ‘Ik ben niet grappig. Ik ben niet in Drachten. Jullie zijn geen geweldig publiek. Dit is geen oudejaarsvoorstelling’.
Na een korte opening stelde Dolf, een willekeurig persoon uit het publiek, Anne (euh… dat is… inderdaad een jongensnaam) aan als Hoofd Poëzie. Anne mocht zodra de show inkakte het woord ‘Poëzie’ door de zaal schreeuwen, en op dat moment zou Dolf een van zijn gedichten voordragen.
De voorstelling was erg scherp, politiek, leuk, hard, keihard, maar ook lief (‘Wat je ook doet, blijft rijmen op mij’). Superavond gehad.
