Afgelopen donderdagavond zijn we naar stadsschouwburg De Harmonie in Leeuwarden geweest. De heenreis vanuit Drachten was al vermakelijk. Vanaf parkeergarage Hoekstereind tot aan parkeergarage Olderhoofsterkerkhof stonden al om 20.00 uur ’s avonds mensen in auto’s en op klapstoeltjes hun vrijmarktkleedjes voor de volgende dag, Koninginnedag, te bewaken. Maar genoeg over de vrijmarkt, we kwamen in Leeuwarden voor een avondje cabaret/comedy.
Na een aantal felle lichtflitsen en ritmisch geklap kwam Vincent in het donker op. Het licht ging aan, en hij stond met een eetkamerstoel in zijn handen, klaar om de eerste rij knock-out te slaan. Vincent begon met de vraag welke verwachting iedereen heeft. Van hem…, van zichzelf…, van het verloop van de avond…
Zelf had Vincent wat meer publiek verwacht. De voorstelling werd gehouden in de kleine zaal, maar ook hier waren zo’n driekwart van de stoelen leeg. Volgens Vincent verder geen probleem, maar hij had het anders verwacht.
De voorstelling zat vol met diepe hersenspinsels en knettergekke gedachten. Voor de regelmatige comedybezoeker: een beetje tussen de tegenstellingen van Theo Maassen en de rare gedachtenkronkels van Ronald Goedemondt:
‘Wisten jullie dat bij de Mac, er zo nu en dan hamburgers geswaffeld worden? Dat verwacht je niet, en toch gebeurd het!’.
Een van de verwachtingen die Vincent uitsprak was dat na zijn optreden de zaal ging klappen, hij bloemen zou krijgen, hij nogmaals zou komen, en dat de zaal een staande ovatie zou geven. De bloemen zijn er nooit gekomen, maar de rest was volgens Vincent’s verwachting.
Zonder het kromliggen van het lachen, toch een leuke avond gehad!