Voor alweer ons derde theaterbezoek dit nieuwe seizoen zijn we vrijdagavond wederom naar theater De Lawei geweest. Dit maal voor de nieuwe voorstelling ‘Fjord’ van Ellen Dikker. Bijna een jaar geleden zijn we naar haar vorige voorstelling Toendra geweest. Toen erg vermakelijk, dus dit beloofde weer een leuke avond te worden.
Net als eerder deze week bij het bandje Piepschuim, was ook nu het ontvangst in De Lawei erg rustig. Een gastvrouw vertelde ons dat er slechts 30 kaartjes waren verkocht. Daarom waren er stoelen op het podium gezet, om zo de voorstelling vlak voor je gespeeld te zien worden. De zaal ging open en omdat we Ellen haar aanpak kenden gingen we voor veilig, iets uit het midden op de achterste (tweede) rij.
Ellen kwam op, al blazend op een rode ballon. Pang! En direct had ze alle aandacht. Ze was blij dat het publiek ‘in grote getale was gekomen’. Gelukkig trok ze zich weinig aan van de beperkte opkomst en begon ze met onverminderd enthousiasme te spelen.
Ellen gaf aan onzeker te zijn over de veiligheid. Zijn er wel goede ontruimingsprotocollen? Zijn er EHBO-ers in de zaal? BHV-ers? Een dokter dan? Op zijn minst dan een sterke man? Ellen ging op zoek in het publiek. Met de opkomst van 30 personen, waarvan iets meer dan de helft vrouwen, had ik een kans van 1 op 10 om de uitverkorene te zijn…
Wegens een neergekomen kabelgoot met tientallen stekkers, draden, verlengdozen en stopcontacten kwam het Ellen erg goed uit dat ik systeembeheerder was: Haar redding! Ellen had nog net gevraagd of ik er voor haar kon zijn bij calamiteiten, als ze over het toneel rent en heftig bloedend (Heinz) terugkomt. Een calamiteit. En ik dacht nog veilig te zitten op de tweede rij.
Na het verbinden van de ketchupwond dreigde Ellen te gaan stikken. Als niet EHBO/BHV-er stond ik met mijn handen in het spreekwoordelijke haar. Slachtoffer Ellen dacht daar iets anders over en stelde een vakkundige Heimlich-greep voor. Gelukkig, Ellen was gered en de voorstelling voor doorgaan 🙂
Net als de vorige show transformeerde Ellen hierna in vele typetjes. Allemaal in het teken van de veiligheidsoefening. Van dochter Julliet, en een hippe modeontwerper van veiligheidshesjes, tot de Duitse interim manager en woordvoerdster Zwanilovtkavakolawisch (of zoiets). Erg leuke afwisseling tussen allemaal relevante personages.
Bij een veiligheidsinspectie bleek iemand ‘iets’ bij zich te hebben. Met een verdachte-pakketjes-scanner (rode kegellamp) zocht Ellen één voor één het publiek af naar diegene met een verdacht pakketje. En hoe toevallig, de zoektocht stopte toen ze bij mij was aangekomen. Ik mocht weer even naar voren komen voor een nadere inspectie. Ze scande mij van top tot teen en kwam tot de conclusie dat er nader onderzoek diende plaats te vinden. Ik mocht me even omdraaien, en tot groot vermaak van de andere bezoekers hees Ellen zich in een paar witte latex handschoentjes. Na een uitgebreide fouillering vond ze mijn portemonnee als het verdachte pakketje. Deze werd opgeborgen in het sleutelkastje.
Een aantal personages verder werd het tijd om het verdachte pakketje te ontleden. Door de aanwezige kluspassen in mijn portemonnee kwam ze er al snel achter dat ik handig ben. In haar show kwam meerdere keren naar voren dat ze graag in een kast schuilt. Daarom vroeg ze of ik thuis een kamertje kon bijklussen zodat ze bij ons in kon komen. Maar natuurlijk Ellen!
Na 90 minuten, en een mislukte zelfmoordpoging verder, was de voorstelling plots ten einde. De vorige show ‘Toendra’ zat aan elkaar van allerlei gekke typetjes. Erg grappig en soms absurd. Ook in deze nieuwe voorstelling kwamen er vele typetjes aan bod, maar dit maal met een soort van verhaallijn.
Helaas leek het verhaal niet helemaal af. Het begin was goed en helder uitgelegd. Het rokerstypje leidde echter weer erg af en het eind was erg plotseling, zonder duidelijke afronding. Maar misschien komt dat laatste ook omdat ik met mijn hoofd nog bij de fouillering was! 🙂
We hebben een erg leuke avond gehad en kijken absoluut uit naar een volgende voorstelling die ongetwijfeld weer beter zal zijn.
De website van Ellen: http://www.ellendikker.nl
