Op deze zomerse 26 september rijden Jeltsje, Mem en ik naar Groningen voor een bezoek aan de Oosterpoort. Een beetje last-minute (pas vorige week besteld), maar better let as net. Het was vrije zit, dus snel naar binnen voor een mooi plekje.
Precies om 20:00 uur komt Andy McKee het podium op. Hij speelt vanavond het voorprogramma. Andy ken ik al een paar jaar van YouTube. Hij komt al gauw naar voren als je wat rondsneupt naar gitaristen en dan met name de akoestische fanatiekelingen. Andy heeft een vrij aparte speelstijl. Naast de snaren gebruikt Andy ook alle andere componenten van de gitaar voor het maken van muziek.
Na een aantal indrukwekkende nummers loopt hij naar achteren en komt met een groot raar apparaat terug gelopen. Hij legt uit: een harpgitaar. Naast de standaard snaren (6 stuks), heeft deze harpgitaar nog 6 extra snaren aan de bas-kant, waarmee zeer indringende zware tonen gemaakt kunnen worden. Er volgt een prachtig nummer waarbij deze snaren zeer goed tot hun recht komen.
De harpgitaar wordt weer opgeborgen en Andy speelt nog een paar rustige nummers waarvan hij er één opdraagt aan een overleden dochtertje van een vriend van hem. Na ruim drie kwartier spelen bedankt Andy het publiek en geeft aan dat het pauze is.
Een half uurtje later is het tijd voor de hoofdact: Tommy Emmanuel. Zelf ben ik al een paar keer eerder geweest en de verwachtingen zijn dus ook zeer hoog. In hoog tempo wisselt Tommy diverse stijlen van nummers af. Supersnelle rags, boogies, maar ook prachtige balades komen voorbij. De Tommy-fans herkennen dan ook diverse klassiekers.
Halverwege het optreden vertelt Tommy dat hij een gastspeler uit Ljiewardn, of Leeuwort, of Ljuwierden het podium oproept. Het is de Leeuwarder gitaarfanaat+docent Sietze Bouma. Persoonlijk ken ik Sietse niet, al heb ik bij mijn huwelijk in 2009 wel een gitaarlescadeaubon voor zijn gitaarlessen gekregen, waar ik vanwege tijdtekort helaas nog steeds niets mee heb gedaan. Samen spelen Sietze en Tommy een stuk ragtime, en hierna verlaat Sietze weer het podium.
Na dit intermezzo speelt Tommy wederom de sterren van de hemel. Wat een kracht, wat een emotie, wat een geweld, wat een techniek, wat een muziek! Tussendoor komt Andy McKee nog eenmaal terug op het podium. Ze spelen samen een prachtige bewerking van Africa (van Toto). Na een paar laatste nummers, een daverend applaus, een staande ovatie en een mooie rustige toegift krijgen de heren nog een zeer terechte laatste staande ovatie en is een prachtige avond alweer helemaal voorbij.