Bijna een jaar naar mijn eerste bezoek aan een optreden van Tommy Emmanuel, ben ik gisteravond met Jeltsje, mem en Harry naar Tommy Emmanuel geweest.
Als opening van de avond mocht gitarist Eltjo Haselhoff een aantal nummers spelen. Er zaten leuke nummers tussen, maar vooral ‘Never Time to Say Goodbye’ en de laatste, ‘White Lightning’ spraken mij erg aan. Na een half uur sloot Eltjo af en was er een korte pauze. En daarna Tommy!
Tommy begon rustig, maar zat al bij het derde nummer ‘Gameshow Rag’ al op top tempo. Tommy kreeg nu al een daverend applaus en de avond was nog maar net begonnen.
Later vertelde Tommy het verhaal achter een Gibson gitaar uit 1943, die hij van de tafel pakte. Deze gitaar waar hij altijd van gedroomd heeft, heeft hij enige tijd geleden gekregen van een Nederlandse fan; Peter die afgelopen dinsdag is overleden aan kanker. Het was Tommy’s wens om zo’n gitaar te hebben, en het was Peter’s wens dat Tommy zijn Gibson zou krijgen en zou bespelen. Tommy heeft bij Peter thuis een aantal nummers op de gitaar gespeeld, maar ook vanavond tijdens het optreden.
Hierna kwamen nog een aantal prachtige klassiekers voorbij als ‘Lewis & Clark’, ‘Initiation’, ‘Classical Gas’. Na bijna twee en een half uur sloot Tommy de avond af met een Australisch nummer.