Metershoge sneeuwduinen…
Verkleumde mensen op het platte land…
Militairen in tanks die de bergen sneeuw van de weg schuiven…
Helikopters als enige transportmiddel van voedsel naar de dorpen…
Niet dat ik de winter van 1979 bewust heb meegemaakt, (ik was op dat moment in grootste vorm niet meer dan een aanstaande kinderwens), maar volgens mij mag ik anno 2009 wel blij zijn dat, met het vallen van de tientallen centimeters aan sneeuw, het amper heeft gewaaid.
Ondanks al dat moois levert de sneeuw ook weer een hoop ongelukken op, waaronder onze buurvrouw. Ze probeerde een vastgeraakte auto een zetje te geven, ging onderuit, en kwam een half uurtje later uit de röntgenafdeling van het ziekenhuis, met als advies: 6 weekjes rust wegens een meervoudige complexe beenbreuk. Ouch!
Kerst verschijnt over twee dagen weer op de kalender, maar met de huidige dooi, zal er waarschijnlijk niet veel mooie sneeuw overblijven, anders dan natte bruine ijspap. Maar gelukkig hebben we de foto’s nog:
